ÇEKİL  YOLUMDAN!

“Bir toplumda zayıflar güçlüler karşısında dikilip, dili sürçmeksizin, haklarını istemedikçe, o toplumun pak olması, kusur, ayıp ve kötülüklerden kurtulabilmesi mümkün olmayacaktır.”   Hz. Ali

Ömrümüz sizi izlemek, dinlemek ve emrinize amade olmakla geçti. Size itaat etmeği bazen millete, bazen de Allah’a itaat etmekle eş değerli tuttuk. Saygıda, hürmette ve hele hizmette kusur etmemek için birbirimizle yarıştık.

Gönül kapılarımızı sadece size açarken, beynimizi de size teslim ettik. Kapınızda elpençe divan durduk. İşaret buyurduğunuz istikamete doğru yürürken, gözlerimiz hedefe kilitlenerek yürüdük. Ne sağımıza solumuza, ne de arkamıza dönüp baktık.

Siz düşünürken (!) bize düşünmek ve siz konuşurken bize konuşmak düşmezdi. Sizin yanlışınız olamazdı(!), çünkü; “allâme-i cihan”dınız siz, bizim gözümüzde. Velevki bize göre yanlışınız olsun; onda bile “bir hikmet vardır” diye hayra yorumlardık. Neyi ve kimi sevip sevmeyeceğimizi siz tayin eder, dostumuzu ve düşmanımızı siz belirlerdiniz.

Hakikatleri görmek, öğrenmek, duymak ve tesbit etmek için hayli zaman harcamışız, geç fark ettik. El öpen, diz çöken, hayhaycı, şakşakçılarınızla bir arpa boyu yol gittiğinizi zaman tunelinde başbaşa kalınca; koşan-koşturanların yerinde saydığını, konuşulanlardan da birşey anlaşılmadığını, nihayet anladık.

Sizi, bitmez tükenmez tabularınız, ilahlarınız ve kutsallarınızla başbaşa bırakıyorum. İstikbalimizi ipotekleyenler, sizi maziye bekçi olarak tayin etmişler. Görevinize devam edin!

Değişmemeyi, gördüğü, duyduğu ve bildiklerinden taviz vermemek, olarak anlayanlar; değişimler ve gelişimler karşısında gözünü, kulağını kapatanlar, düşünce üretmekten yoksun olanlar, tedbir alamayanlar, teşhis koyamayanlardır.

Ufkumuzu daraltanlarla, düşüncelerimize set çekenlerle, gelişerek değişemeyenlerle mesafeyi açtık. Peygamber’e, Kuran’a, velhasılı Allah’a giden yolda felancıları-filancıları gerilerde bırakarak, engelleri aştık. Düşünürken hür, inanırken hür olmanın zevkine nail olduk, elhamdülillah!

“Zulme uğrayanlar, zalimin karşısına dikilmedikçe hak tezahür edemez”(Hz. Ali) Dayatmalara ve dayatmacılara fikir ve inanç dünyamızda yer yokyur artık! Hak ararken, Hakk’a giderken haykırıyoruz, çünkü biz haklıyız. Madem haklıyız; o halde güçlüyüz!..
Güç; bilerek inanmaktan, gelişerek değişmekten, değişim ise; kabile/töre/devlet/cemaat dininden Allah dinine doğru yol almaktan geçer.

Bu geçiş; harabeliklerden, virana bağlardan, gül bahçesine geçiş gibidir. Bu geçiş; küfürden hakikate, cehaletten ilime, boyun bükmekten şahsiyetli bir duruşa, zalimin karşısına dikilme geçişidir.

İstikbale giden bu yolda gittikçe karanlığa gömülen insanlığa ışık tutacakların önünden çekilin artık!

YAZARIN DİĞER YAZILARI: